Clean Clothes Campaign jest rozczarowana w związku z wydanym w środę obwieszczeniem przez rząd Bangladeszu o wprowadzeniu nowej płacy minimalnej w wysokości 5300 taka (50,32 € czyli 210,34 PLN), ponieważ jest ona wciąż zbyt mała by móc zapewnić minimalny poziom utrzymania się milionom pracowników i pracownic z branży odzieżowej w tym kraju.
W tym samym czasie, gdy proponowana zmiana dotyczy 77% wzrostu obecnej płacy minimalnej, która wynosi 3000 taka (28,48 € czyli 119,05 PLN), Asia Floor Wage Alliance (jej członkiem jest także Clean Clothes Campaign) wyliczyła, iż godne wynagrodzenie umożliwiające utrzymanie się w Bangladeszu powinno wynosić przynajmniej 259,80 € czyli 1085,96 PLN (25687 taka). Obecna płaca minimalna stanowi więc jedynie 21% tej kwoty.
Latem tego roku rząd ogłosił wyniki pracy Rady ds. Wynagrodzenia Minimalnego. Od tego czasu związki zawodowe i grupy pracownicze w całym Bangladeszu wzywają rząd do podniesienia płacy minimalnej do poziomu 8000 taka (76,27 € czyli 318,81 PLN).
W Bangladeszu ponad 4 miliony ludzi – w przeważającej części są to kobiety – pracują w przemyśle odzieżowym, którego 76% udziałów idzie na eksport, a mimo to pracownicy tej branży są najgorzej opłacanymi na całym świecie.
W ciągu ostatnich kilku miesięcy pracownicy przemysłowi wspólnie domagają się ustanowienia płac na takim poziomie, aby móc pokryć podstawowe koszty utrzymania. We wrześniu Garment Workers Trade Union Center, jeden z partnerów Clean Clothes Campaign, wyjaśniał: „Pracownicy domagają się sprawiedliwych płac już od dawna. W Bangladeszu pracownicy przemysłu odzieżowego otrzymują niższe wynagrodzenia niż pracownicy innych sektorów. Nawet wdrożenie rządowego programu mającego zminimalizować poziom ubóstwa przewidywał 18000 taka, jako minimalną płacę przypadająca na rodzinę.”
Clean Clothes Campaign od stycznia tego roku prowadzi kampanię „
Godna Płaca dla Wszystkich”. Uważamy, że płaca minimalna powinna być na godnym poziomie, tak aby pozwalała pracownikom z przemysłu odzieżowego zarobić w trakcie typowego tygodnia pracy (nie przekraczającego 48 godzin) wystarczająco by być w stanie wyżywić siebie i swoją rodzinę, opłacić czynsz, zapłacić za opiekę zdrowotną, ubrania, transport oraz edukację, a także umożliwić odłożenie drobnych oszczędności na czarną godzinę.
Apelujemy do rządu Bangladeszu oraz właścicieli znanych marek i detalistów, którzy kupują w tym kraju, o podjęcie pilnych kroków w sprawie zapewnienia każdemu pracownikowi z przemysłu odzieżowego godnej płacy umożliwiającej przeżycie.
